Składniki jeżówki purpurowej
Ziele jeżówki zawiera glikozydy, flawonoidy w formie wolnej i związanej glikozydowo, olejek eteryczny, polisacharydy, aktywne poliacetyleny, alkaloidy pirolizydynowe, alkiloaminy oraz alkiloamidy.
Jej korzen zawiera z kolei glikozyd fenolowy, kwas chlorogenowy, kwas izo-chlorogenowy, inulinę, cynarynę, glikoproteiny, olejek eteryczny, seskwiterpeny i poliacetyleny, alkaloidy pirolizydynowe oraz związki aminowe.
To prawdziwe bogactwo związków roślinnych było doceniane na długie lata przed powstaniem antybiotyków.
Jak jeżówka purpurowa wpływa na organizm?
Ekstrakt z jeżówki wspiera komórki w walce ze stresem oksydacyjnym, przyspiesza przemianę materii, stymuluje procesy regeneracyjne komórek oraz syntezę kolagenu, chroni przed promieniowaniem UV, zwiększa odporność organizmu na infekcje i choroby, działa przeciwbólowo, przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie, przeciwwirusowo i przeciwgrzybiczo.
Ma również działanie rozkurczowe, żółciotwórcze i żółciopędne, napotne oraz przeciwgorączkowe, a przy tym zmniejsza ryzyko rozwoju przewlekłych chorób serca oraz cukrzycy typu 2, obniżając poziom cukru we krwi.
Właściwości lecznicze jeżówki purpurowej mogą być wykorzystane w kuchni. Kwiaty rośliny można dodać do sałatek (nadadzą im lekko pikantny smak), z ziela warto od czasu do czasu przygotować napar lub nalewkę.
Przeciwwskazania do stosowania preparatów z jeżówki
Jeżówki nie należy podawać równocześnie z lekami immunosupresyjnymi (w tym z glikokortykosteroidami). Preparatów z rośliny nie powinny zażywać osoby chore na białaczkę lub AIDS oraz borykające się z chorobami autoimmunologicznymi i takimi, w których przebiegu występują procesy autoagresji immunologicznej.
Stosowanie jeżówki purpurowej przez kobiety ciężarne lub karmiące powinno być skonsultowane z lekarzem.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
