Nie chcę spłycać roli jurorki. Nie będę skrajnie dwubiegunowa.

Nie jestem niewolnikiem swojego wizerunku. Nie skupiam się na tym, jak to zostanie przyjęte.

Nie znam języka, ale zostałam wspaniale przyjęta. Przygotowałam się fonetycznie, żeby nie było problemu.

W przyszłym tygodniu lecę do Mediolanu po garnitury. A nie będę przecież ryzykował, że moje kreacje wyjdą z mody.