Nie żyje Andrzej Makowiecki. Był autorem słynnych książek i reportaży
Nie żyje Andrzej Makowiecki, pisarz i dziennikarz od siedmiu dekad związany z Łodzią. Był wielkim miłośnikiem sportu, a w swoim CV miał m.in. biografię Michała Urbaniaka, czy reportaż z mistrzostw świata w Hiszpanii z 1982 roku. Miał 86 lat.
Nie żyje Andrzej Makowiecki
Andrzej Makowiecki urodził się w Warszawie, z której wyjechał do Łodzi jeszcze w młodych latach. Tam ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika, a następnie Państwową Szkołę Muzyczną i Wydział Filologiczny Uniwersytetu Łódzkiego.
Czym właściwie jest wolność słowa? Czy potrzebne nam są regulacje?
Napisał pracę magisterską o twórczości prozaika Zbigniewa Uniłowskiego. Jego debiut literacki datowany jest na 1964 rok. Wówczas wspólnie z Andrzejem Brychtem napisał powieść pt. "Boss".
Z biegiem lat spod jego pióra wyszło wiele dzieł. Do najważniejszych zaliczane są: "Rapier Napoleona" (inspirowana życiem Romana Polańskiego), "Powrót Wabiszczura" (ekranizacja w 1989 roku), "Król Manhattanu", "Noc saksofonów"" "Co dzień bliżej nieba" (ekranizacja w 1983 roku), "Pięćdziesiąt melonów", czy "Kwadrans Śpiącej Królewny".
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Nie żyje dziennikarz i pisarz Andrzej Makowiecki
Wielką pasją Andrzeja Makowieckiego był sport. Spełniał się również jako reporter sportowy i brał udział w takich wydarzeniach, jak m.in. mistrzostwa świata w piłce nożnej w 1982 roku w Hiszpanii, gdzie stworzył reportaż pt. "Espana'82. Nerwy, radość, zwątpienie, zwycięstwo".
Był również autorem wielu tomów reportaży, na które składały się takie pozycje, jak, m.in.: "Przepis na wymianę twarzy", "Enklawa przy ulicy Wschodniej", "Dłonie i pięści", czy "Miraże i złoto" (wspólnie z Konradem Frejdlichem). W swojej karierze zawodowej związany był z takimi redakcjami jak: "Odgłosy", "Polityka" "Kultura", "Tygodnik Kulturalny", "Dookoła Świata", "Express Ilustrowany".
