Ruszyło w całej Polsce. "To jakaś paranoja!". Profesor o koszeniu

Dźwięk kosiarki od świtu pracującej na osiedlowym trawniku przynajmniej raz obudził każdego mieszkańca polskiego blokowiska. Podobnie sytuacja wygląda na przedmieściach i wsiach - z tą tylko różnicą, że tam dźwięki huczącego w kosiarce silnika dochodzą, z co drugiej posesji w trakcie wolnych od pracy weekendów.

I choć zmienia się świadomość, a eksperci coraz głośniej nawołują do rzadszego koszenia trawy ze względu na klimat, w Polsce wciąż panuje moda na równo przycięty trawnik.

Czytaj także: Kary nie tylko za kominki. Zapłacisz też za grilla i koszenie trawnika

Uwagę na to, że w niektórych miastach wciąż odbywa się przedwczesne koszenie, zwrócił ostatnio znany botanik i wykładowca Uniwersytetu Rzeszowskiego Łukasz Łuczaj.

Ręce opadają - stwierdził prof. Łuczaj. - Jest jeszcze kwiecień, a miasto Rzeszów znowu rozpoczyna koszenie trawników o kilka tygodnie wcześniej, niż sugerują to ekolodzy i współczesne trendy utrzymania miast - dodał.

Czytaj także: Ekolog o koszeniu trawy w kwietniu: "Ręce opadają"

Post ekologa po raz kolejny wywołał dyskusję o koszeniu miejskich trawników. Teraz o tym, jak robić to z głową, opowiada nam sam ekolog. Podkreśla, że podejście do koszenia trawy w miastach w ostatnich latach bardzo się zmienia.

Są miasta, które traktują to poważnie. W czołówce miast ograniczających koszenie znajduje się Warszawa, wzdłuż głównych arterii są pozostawiane dłuższe niekoszone pasy, w wielu miejscach pojawiają się wręcz łąki - mówi w rozmowie z o2.pl prof. Łuczaj.

Autor książki "Dziki ogród" przyznaje, że są w miastach miejsca, gdzie wypada trzymać krótką trawę. Wśród nich wymienia boiska, pola golfowe czy pałacowe kompleksy, gdzie trawnik jest tłem dla rzeźb lub roślin ozdobnych. Zastrzega przy tym, że takich miejsc wcale nie ma dużo.

Jednym z często podnoszonych argumentów przemawiających za utrzymywaniem krótkiej trawy przy ulicach jest dobra widoczność, ale przecież nikt nie mówi tutaj o utrzymywaniu metrowej łąki, tylko o tym, żeby nie biegać z kosiarką już w kwietniu - wyjaśnia dla o2.pl.

Prof. Łuczaj dodaje, że chodzenie po trawnikach w mieście nie jest obowiązkowe i jeśli ktoś "boi się" przyrody, może po prostu poruszać się po chodnikach. - Jesteśmy stworzeniami sawanny. Lubimy pojedyncze drzewa w parku i niską trawę, bo wtedy czujemy się bezpiecznie - tłumaczy. Jak mówi, atawistyczny lęk wzmaga się w nas, gdy trawa sięga powyżej kolan, ale należy ludzi tego oduczyć.

- W miastach w trawie nie czyha na nas żadne zagrożenie - tłumaczy, a na argumenty o pyleniu traw czy kleszczach wzdycha z politowaniem.

To jakaś paranoja! Borelioza była od kilku tysięcy lat w Europie, tylko jej nie rozpoznawano. A poza tym, co nam z tego, że w mieście będzie wykoszona trawa, skoro pójdziemy w weekend za miasto na wycieczkę i tam złapiemy kleszcza? - mówi.

Ekolog przyznaje, że sam ma uczulenie na pyłki. - Mieszkam na wsi więc chodzę przez cały czerwiec lekko otumaniony, ale co mam zrobić - pyta retorycznie i dodaje, że większa ilość pyłków paradoksalnie może zmniejszyć zapadalność na alergię u kolejnych pokoleń.

Kiedy więc zacząć koszenie traw w mieście? Prof. Łuczaj zaznacza, że na pewno nie w kwietniu.

Da się niczego nie kosić przed 10 maja, pozwólmy wykwitnąć tym mniszkom. Po tym terminie można zacząć wykaszać jakieś fragmenty traw, gdzieś przy drogach, chodnikach, przejściach - po to, by trawa się nie pokładała - przekonuje botanik.

Osobiście uważa jednak, że najlepiej byłoby w miastach wykorzystać popularną w krajach anglosaskich metodę "no mow may", która oznacza, że zaczynamy kosić dopiero z początkiem czerwca, w miejscach, gdzie gleby są żyzne, trawa rośnie wysoka lub są to miejsca publiczne.

Czytaj także: Internauci osłupieli na widok tych zdjęć. Zimowe koszenie trawy

Botanik przytacza też eksperyment z Niemiec, podczas którego część miejskich trawników wcześniej koszonych kilka razy do roku przestano kosić na sześć lat, ograniczając się jedynie do pojedynczego koszenia raz w roku. Po czasie na tych terenach odnotowano znaczący wzrost bioróżnorodności roślin i owadów.

Tam, gdzie jest to możliwe, autor książki "Dziki ogród" zaleca też wysiewanie łąk kwietnych, które nie tylko cieszą oko, ale są też świetnym źródłem pokarmu dla owadów i są o wiele tańsze w utrzymaniu niż trawnik.

- Każda łąka kwietna jest lepsza niż trawnik. Zaoranie terenu i wysianie nasion raz w roku jest wciąż tańsze od utrzymywania trawnika - podkreśla prof. Łuczaj.