Sprawdzili torfowiska wykrywaczem metali. "Wyjątkowe odkrycie"
Na Pojezierzu Chełmińskim odkryto wyjątkowe w skali europejskiej miejsce datowane na początek epoki żelaza (VI w. p.n.e.). Odkryli je członkowie Kujawsko-Pomorskiej Grupy Poszukiwaczy Historii za pomocą wykrywaczy metali.
W obrębie jednego z torfowisk, Kujawsko Pomorska Grupa Poszukiwaczy Historii natrafiła na przedmioty wykonane z brązu oraz na liczne fragmenty ludzkich kości, znajdujące się na powierzchni pola uprawnego, które do niedawna było jeszcze pastwiskiem.
Początek 2023 roku okazał się w województwie kujawsko-pomorskim szczególnie owocny w odkrycia archeologiczne wyjątkowej rangi. Członkowie Kujawsko-Pomorskiej Grupy Poszukiwaczy Historii prowadzący za pozwoleniem Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Toruniu poszukiwania zabytków z użyciem wykrywaczy metali, na terenie powiatu chełmińskiego dokonali niebywałego odkrycia bardzo wyjątkowego miejsca, którego historia sięga początków epoki żelaza, czyli ponad 2500 lat wstecz.
Czytaj także: Poszli do baru mlecznego w Zakopanem. Pokazali paragon
Są w KGW. Oto co mówią o zaangażowaniu młodzieży
Na miejscu odkrycia pojawili się pracownicy Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Toruniu, którzy zidentyfikowali to miejsce jako stanowisko archeologiczne i podjęli decyzję o przeprowadzeniu niezbędnych, interwencyjnych badań ratowniczych w celu zabezpieczenia tego miejsca oraz ustalenia granic, jego chronologii oraz funkcji.
W badania włączeni zostali jeszcze wykwalifikowani pracownicy Instytutu Archeologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Służby Parków Krajobrazowych Województwa Kujawsko-Pomorskiego (Wdecki Park Krajobrazowy) oraz archeolodzy niezależni.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
W trakcie przeprowadzonych interwencyjnych badań ratowniczych, zarówno wykopaliskowych jak i geofizycznych, na terenie torfowiska udało się również odkryć i podjąć trzy bogate depozyty, tak zwane skarby archeologiczne, których lokalizacja została wskazana przez członków Kujawsko-Pomorskiej Grupy Poszukiwaczy Historii - relacjonuje Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Toruniu.
Większość przedmiotów podjętych w trakcie tych badań to całe lub uszkodzone ozdoby obręczowe (naszyjniki, bransolety, nagolenniki), które można łączyć z wytwórczością kultury łużyckiej.
Szczególne wrażenie robi kolia składająca się z wielu delikatnych elementów metalowych i prawdopodobnie szklanych, przyozdobiona serią zawieszek o kształtach rybich ogonów - zachwycają się archeolodzy.
Natrafiono także na metalowe elementy końskiej uprzęży (tarczki tzw. falery) oraz dużą liczbę innych przedmiotów (w tym resztki tkanin, narzędzia z poroża w oprawach z brązowej blachy), na obecną chwilę trudnych do identyfikacji ich funkcji. Duże wrażenie robią też dużych rozmiarów szpile ze spiralnymi główkami, zapewne wykonane na potrzeby ceremonialne. Są jednak i takie zabytki, które trzeba łączyć z kręgiem cywilizacji scytyjskiej. To tzw. zausznice gwoździowate pochodzenia południowo-wschodnioeuropejskiego (obszary dzisiejszej Ukrainy), przedmioty bardzo wyjątkowe i ogromnej wartości naukowej, ponieważ są to, jak do tej pory, najdalej na północ kontynentu europejskiego odkryte zabytki tego typu.
Wstępna analiza przeprowadzonych badań pozwala stwierdzić, że znaleziska są śladem składania czy też raczej topienia w toni jeziora, które poprzedzało dzisiejsze torfowisko, cennych, ekskluzywnych przedmiotów.
Ocena chronologiczna odkrytych przedmiotów pozwala obecnie przyjąć, że cykliczne ceremonie o charakterze rytualno-obrzędowym miały miejsce we wczesnym okresie epoki żelaza, w VI w. p.n.e.
