Nie musisz podważać zakrętki. Tak odkręcisz zassany słoik

Słoiki po przetworach zasysają się z powodu różnicy ciśnień, jaka powstaje po ich zamknięciu. Gorące produkty umieszczone w słoiku ogrzewają powietrze i parę wodną wewnątrz, a następnie – podczas stygnięcia – objętość gazów się zmniejsza, tworząc podciśnienie. Zewnętrzne ciśnienie atmosferyczne napiera na pokrywkę, dociskając ją do wieczka i powodując charakterystyczne wklęśnięcie. To zjawisko nie tylko utrudnia otwarcie słoika, ale też pozwala szczelnie zakonserwować jego zawartość, ograniczając dostęp powietrza i rozwój drobnoustrojów.

Najbardziej klasyczny i często najskuteczniejszy sposób to delikatne podważenie krawędzi pokrywki nożem lub łyżeczką. Celem jest wpuszczenie odrobiny powietrza między wieczko a słoik, co zniweluje podciśnienie i pozwoli łatwo odkręcić nakrętkę. Wystarczy lekko unieść pokrywkę do momentu, aż słychać charakterystyczne "psyknięcie". Należy jednak zachować ostrożność, by nie uszkodzić szkła i nie skaleczyć się.

Kolejnym sposobem jest podgrzanie pokrywki. Metalowa pokrywka pod wpływem ciepła rozszerza się, co powoduje poluzowanie uszczelnienia. Wystarczy zanurzyć górną część słoika (samą nakrętkę) w gorącej wodzie na kilkanaście sekund lub polać ją wrzątkiem. Po krótkim czasie można spróbować ponownie odkręcić słoik – zazwyczaj pokrywka puszcza znacznie łatwiej. Uwaga! Nie stosuj tej metody, jeśli wyciągnąłeś słoik z lodówki, bowiem w przypadku zmoczenia szkła gorącą wodą, może to doprowadzić do pęknięcia słoika.

Jeśli problemem jest ślizgająca się pokrywka, pomocne mogą okazać się gumowe rękawiczki, silikonowa podkładka lub kuchenny ręcznik papierowy. Dzięki nim chwyt staje się mocniejszy i można z większą siłą obrócić nakrętkę bez ryzyka poślizgnięcia się dłoni. Istnieją też specjalne otwieracze z gumową końcówką, które dają podobny efekt i są szczególnie praktyczne w przypadku osób, które mają mniej siły.

Aby uniknąć problemów z nadmiernie zassanymi słoikami, warto zadbać o odpowiednie przygotowanie zarówno słoików, jak i samego procesu zamykania. Przede wszystkim nie należy przepełniać naczyń – pozostawienie niewielkiej przestrzeni między zawartością a pokrywką zapobiega tworzeniu się zbyt dużego podciśnienia podczas stygnięcia.

Pokrywki powinny być czyste, nieuszkodzone i dobrze dopasowane, ale nie zakręcane z nadmierną siłą przed pasteryzacją. Kluczowe znaczenie ma również równomierne schładzanie przetworów – gwałtowne zmiany temperatury mogą spotęgować efekt zassania.

Po wystygnięciu należy też sprawdzić, czy wieczko jest delikatnie wklęśnięte – to znak prawidłowego zamknięcia, które nie powinno jednak utrudniać późniejszego otwarcia.