Łagodzi każdy stan zapalny. Nic tak nie pobudza komórek do pracy
Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) to ważne narzędzie w arsenale medycyny ziołowej - zwłaszcza w kontekście wsparcia układu odpornościowego. Choć pochodzi z Ameryki Północnej, obecnie jest szeroko dostępna i stosowana na całym świecie. Warto ją mieć w swojej apteczce.
Echinacea purpurea jest składnikiem wielu leków. Ma niesamowitą moc
Aktywnymi składnikami jeżówki są m.in. pochodne kwasu kawowego, flawonoidy, niewielkie ilości olejków, poliacetyleny, alkiloaminy, alikiloamidy, sole mineralne oraz polisacharydy. Te związki nadają jej specyficzne właściwości lecznicze.
Zastosowanie medyczne
Wsparcie układu odpornościowego. Jeżówka jest najczęściej stosowana jako środek wspomagający odporność. Badania sugerują, że może stymulować komórki układu odpornościowego (takie jak limfocyty B) oraz pobudzać do działania makrofagi, co przyczynia się do lepszego zwalczania patogenów.
Redukcja stanów zapalnych. Dzięki obecności alkilamidów jeżówka może działać przeciwzapalnie, co czyni ją potencjalnie użyteczną w leczeniu stanów zapalnych skóry i błon śluzowych.
Leczenie infekcji bakteryjnych i wirusowych. Jeżówka purpurowa może pomagać w zwalczaniu infekcji i skracać jej trwanie. Korzystnie również wpływa na układ oddechowy.
Leki z jeżówką purpurową są stosowane również w terapii schorzeń związanych z obniżeniem odporności i przewlekłymi stanami zapalnymi, a preparatów z jej ekstraktem używa się m.in. do leczenia zapalenia układu moczowego.
Zastosowanie w kosmetyce
Ekstrakty z jeżówki purpurowej są powszechnie włączane do formuł kremów i balsamów. Nie bez przyczyny - redukują zaczerwienienia, podrażnienia i stany zapalne na skórze, łagodzą trądzik, dostarczają ulgi i nawilżają.
Potencjalne przeciwwskazania i działania niepożądane
Jak każda roślina, jeżówka nie jest wolna od potencjalnych działań niepożądanych. Choć jest na ogół uważana za bezpieczną, może powodować reakcje alergiczne u osób wrażliwych. Nie powinna być stosowana przez osoby z ciężkim upośledzeniem wątroby, gruźlicą, białaczką, stwardnieniem rozsianym i AIDS. Nie zaleca się też jej stosowania przez dzieci poniżej 4. roku życia.
Jej nadmierne stosowanie lub przyjmowanie przez dłuższy okres może prowadzić do osłabienia układu odpornościowego. Warto więc z niej korzystać, ale czynić to z rozwagą.
