Lodowe włosy to niezwykłe zjawisko przyrodnicze, które można zaobserwować na powierzchni martwego drewna, przy dużej wilgotności powietrza i temperaturze poniżej zera. Woda obecna w tkankach roślinnych jest wypychana na zewnątrz i zamarza, tworząc bardzo cienkie i długie włoski.
Badania dowiodły, że warunkiem wystąpienia tych wyjątkowych form lodowych jest obecność grzyba łojówki różowawej. Udokumentowano, że woda z lodowych włosów zawiera ligninę i taniny, które prawdopodobnie wpływają na spowolnienie procesu rekrystalizacji, czyli agregacji małych kryształów lodu w większe bryły - tłumaczą pracownicy Nadleśnictwa Celestynów.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Na każdym kroku mnóstwo Polaków. Oto hiszpańskie Międzyzdroje
Owocnik łojówki różowawej jest rozpostarty, ściśle przylegający do podłoża, skórzasty i cienki. Powierzchnia jest woskowata i nieco błyszcząca. Jego rozmiar jest bardzo różny - od bardzo małego do bardzo dużego. Również kształt jest bardzo zmienny - od kolistego lub owalnego do różnokształtnego.
W stanie wilgotnym staje się galaretowaty i przeźroczysty, w stanie suchym ma barwę białawą, różowawą, nieco fiołkową lub szarawą. Barwa biaława pochodzi od zarodników pokrywających owocnik. Łatwo się ścierają i wówczas owocnik jest różowawy, nieco fiołkowy lub szarawy. Po wysuszeniu tworzy bardzo cienką, białą, czerwoną, lub szaro-białą skorupę.
Jak informują leśnicy Lasów Państwowych po raz pierwszy zjawisko lodowych włosów opisano w 1918 r., ale dopiero w 2015 r. naukowcom z Niemiec i Szwajcarii udało się wytłumaczyć jak powstaje.
