Gdy przychodzi odpowiednia pora, nimfa, czyli wyrośnięta larwa, wspina się na wystającą nad powierzchnię wody roślinę, by tam kurcząc swoje mięśnie rozerwać powłokę zwaną oskórkiem. Następnie owad pomału wydostaje się na zewnątrz, aby udać się w swój pierwszy lot. Tak wyglądają narodziny ważki.
Leśnicy z Nadleśnictwa Trzebielino (woj. pomorskie) uchwycili narodziny ważki na zdjęciach. "Narodziny potwora? Nie, to tylko ważka" - informują w mediach społecznościowych.
W Polsce występuje ok. 80 gatunków ważek. Ważki to owady amfibiotyczne. Larwy są ściśle związane ze środowiskami wodnymi: rzekami, kanałami, jeziorami, stawami itd., natomiast dorosłe osobniki pędzą nadwodny tryb życia. Z reguły przebywają w okolicy zbiorników lub cieków wodnych, jednak w okresie poprzedzającym rozród i po rozrodzie chętnie polują na leśnych ścieżkach i polanach, oraz suchych łąkach czy wrzosowiskach.
Zarówno dorosłe ważki jak i ich larwy są drapieżnikami i odżywiają się innymi owadami. Niektóre gatunki ważek polują nawet na inne osobniki swojego gatunku lub gatunków pokrewnych.
Czytaj także: Tyle posłanka PiS wydała na paliwo. Po prostu szok!
Pośród krajowych ważek wyróżniamy dwie grupy. Pierwszą stanowią ważki równoskrzydłe o ciele delikatnym i smukłym i skrzydłach składanych w spoczynku pionowo nad ciałem. Cechą je wyróżniającą jest podobny kształt i wielkość 1 i 2 pary skrzydeł.
Ciało ważek składa się z trzech odcinków: głowy, tułowia i odwłoka. Na głowie znajdują się duże oczy złożone zbudowane maksymalnie z około 28000 ommatidiów, czyli pojedynczych, prostych oczek. Mogą one zajmować prawie całą powierzchnię głowy (ważki różnoskrzydłe) lub mogą być umieszczone na bokach głowy (ważki równoskrzydłe). Oprócz tych dużych oczu na wierzchu głowy mogą znajdować się oczka proste nazywane przyoczkami. Czułka ważek są bardzo krótkie i trudno zauważalne. Na spodniej stronie głowy znajduje się mocny aparat gębowy typu gryzącego z silnymi żuwaczkami.
Ważki są zazwyczaj rozmaicie ubarwione. Spotykamy u nich różnorodne barwy od jasnej, kremowej, przez błękitne, czerwone, zielone po czarne. Barwa ciała może być pigmentowa gdy komórki oskórka są wysycone barwnikiem – najczęściej jest to barwa żółta lub brunatna. Drugim typem ubarwienia jest barwa strukturalna, która powstaje na skutek rozpraszania się światła na mikroskopijnych listewkach pokrywających powierzchnię ciała – najczęściej jest to metaliczna barwa niebieska i zielona. Dodatkowo u niektórych gatunków na wierzch ciała są wydzielane kuleczki parafinowe, które powodują złudzenia zabarwieni ciała na błękitno lub szaro.
