Smakuje dobrze, ale zabija. Nawet wprawieni grzybiarze się mylą
Mykolodzy ostrzegają przed sinoblaszkiem trującym - grzybem podobnym do (jadalnych) czubajek kań i czubajek gwieździstych. W tym przypadku pomyłka na grzybobraniu może kosztować życie. Zwłaszcza że delikatny smak sinoblaszka trującego niczym nie ostrzega przed niebezpieczeństwem.
Sinoblaszek trujący jest bardzo trujący
Jak wygląda sinoblaszek trujący?
Sinoblaszek trujący - inaczej czubajka zieleniejąca lub czubajka zielonawa - prezentuje się dość niepozornie, dlatego niestety może nie wzbudzać podejrzeń. Jego kapelusz, o średnicy od 10 do 22 cm, początkowo ma kształt kulisty, by w miarę dojrzewania przybierać formę wypukłą, a później rozpościerać się jak parasol. Zewnętrzna powierzchnia kapelusza jest biaława lub kremowa, pokryta nieregularnymi łuskami w odcieniach beżu i brązu.
Najbardziej charakterystyczną cechą sinoblaszka trującego jest kolor hymenoforu. W młodości biały, z upływem czasu staje się coraz bardziej zielony.
Trzon tego grzyba jest dość wysoki - osiąga od 7 do nawet 20 cm - i lekko zwęża się ku górze. Wyróżniającym go elementem jest białawy pierścień z zielono-brązową obwódką oraz fakt, że trzon pozostaje pusty wewnątrz.
Media, reklama, zakupy- Twoja opinia jest dla nas ważna. Wypełnij ankietę i wypowiedz się już dziś.
Rozpoznawanie i potencjalne zagrożenia
Choć sinoblaszek trujący posiada łagodny smak, jest to grzyb o silnych właściwościach toksycznych. Spożycie go, zwłaszcza w większych ilościach, może prowadzić do poważnych, nawet śmiertelnych zatruć.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Jadalne grzyby w zimie. Pokazał, co udało mu się znaleźć w lesie
Objawy zatrucia manifestują się zwykle od 30 minut do dwóch godzin po spożyciu i są intensywne. Obejmują senność, wymioty, biegunkę (czasami z krwawieniem z jelit), niebieskie zabarwienie warg, języka oraz paznokci.
Postępowanie w przypadku zatrucia
Jeśli podejrzewasz, że doszło do zatrucia tym grzybem, kluczowe jest natychmiastowe działanie: nie czekanie na rozwój objawów (początkowo mogą wydawać się błahe), niezwłoczne wezwanie pomocy medycznej lub/i konsultacja z toksykologiem oraz zebranie ewentualnych resztek grzybów do celów identyfikacji.
Zobacz także: Leśnik natrafił "czarci krąg". Szybko chwycił za telefon
Osoba, która spożyła niejadalnego grzyba, powinna się nawadniać. Nie powinno się prowokować u niej wymiotów (chyba że lekarz wskaże inaczej) ani podawać jej na własną rękę żadnych leków.
Wiedza o grzybach jest podstawą dla tych, którzy decydują się na ich zbieranie w lesie. Biorąc pod uwagę niebezpieczeństwa związane z pomyłkami w identyfikacji grzybów, zawsze zaleca się ostrożność i konsultację z ekspertem w przypadku wątpliwości. Bezpieczeństwo przede wszystkim.
