Przyczyny i epidemiologia
Norowirusy, będące przyczyną tej choroby, to grupa wirusów, które są głównym czynnikiem wywołującym ostry nieżyt żołądka i jelit. Wirusy te są wysoce zakaźne i łatwo przenoszą się między ludźmi. Najczęściej dochodzi do zakażenia poprzez kontakt z zanieczyszczonymi powierzchniami, spożywanie zanieczyszczonej żywności lub wody, a także przez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną.
Zakażenie może wystąpić o dowolnej porze roku, ale to właśnie zimą zdarza się najwięcej przypadków zachorowań.
Objawy choroby
Typowe objawy zimowej choroby żołądka obejmują:
- nagłe początki nudności i wymiotów,
- biegunkę,
- bóle brzucha,
- gorączkę,
- bóle mięśni i ogólne osłabienie.
Objawy te zazwyczaj pojawiają się od 12 do 24 godzin po zakażeniu i mogą trwać od jednego do trzech dni.
Leczenie
Leczenie zimowej choroby żołądka skupia się na łagodzeniu objawów i zapobieganiu odwodnieniu. Do najważniejszych zaleceń należy:
- pobieranie odpowiedniej ilości płynów, szczególnie wody lub roztworów elektrolitowych,
- dieta lekkostrawna, unikanie ciężkostrawnych, tłustych potraw.
W przypadku silnych objawów lekarz może zalecić leki przeciwwymiotne i przeciwbiegunkowe. W ciężkich przypadkach, szczególnie u dzieci i osób starszych, może być wymagane nawodnienie dożylne.
Zapobieganie
Zapobieganie rozprzestrzenianiu się norowirusów obejmuje:
- dokładne mycie rąk, szczególnie po korzystaniu z toalety i przed posiłkami,
- unikanie kontaktu z osobami chorymi (chory może zarażać nawet do 7 dni od ustąpienia objawów!),
- przestrzeganie zasad higieny podczas przygotowywania posiłków,
- unikanie spożywania żywności lub wody z niepewnych źródeł.
Zimowa choroba żołądka jest zakaźną chorobą, która mimo swojej uciążliwości, zwykle ma łagodny przebieg i nie prowadzi do poważnych komplikacji.
