Nie daje objawów. Gdy pęknie, doprowadza do śmierci
Tętniak aorty brzusznej może rozwijać się niezauważalnie, bez wyraźnych sygnałów ostrzegawczych. Jego pęknięcie w aż 80 proc. przypadków kończy się śmiercią. Jaki jest klucz do zapobieżenia tak krytycznej sytuacji?
Ból brzucha lub pleców może być jedynym sygnałem ostrzegawczym
Znaczenie wczesnej diagnostyki
Tętniak aorty brzusznej często rozwija się niezauważalnie, nie dając wyraźnych objawów aż do momentu pęknięcia. Ból brzucha lub pleców może być jedynym sygnałem ostrzegawczym. W celu wczesnego wykrycia tętniaka zaleca się regularne badania ultrasonograficzne jamy brzusznej, które są prostym i dostępnym narzędziem diagnostycznym.
Grupy ryzyka
Szczególną uwagę na ryzyko wystąpienia tętniaka aorty brzusznej powinni zwrócić mężczyźni, u których schorzenie to diagnozowane jest znacznie częściej niż u kobiet. Czynnikami ryzyka są również palenie tytoniu, nadciśnienie tętnicze oraz zaburzenia lipidowe. Warto również pamiętać o podłożu genetycznym.
Profilaktyka i badania przesiewowe
Rekomenduje się, aby każda osoba po 50. roku życia poddała się badaniu ultrasonograficznemu jamy brzusznej. Badanie to pozwala na wykrycie nawet małych tętniaków, które mogą być następnie monitorowane i leczone w odpowiednim czasie.
Kiedy konieczna jest interwencja chirurgiczna?
Decyzja o interwencji chirurgicznej zależy od wielu czynników, w tym od rozmiaru tętniaka. Zazwyczaj, gdy średnica tętniaka przekracza 5,5 cm, zalecana jest operacja.
- Przy planowym leczeniu zabiegowym tętniaka śmiertelność wynosi około 3-5 proc. Jest zatem nieporównywalnie mniejsza niż podczas operacji tętniaka już pękniętego, który może doprowadzić do natychmiastowej śmierci lub w ciągu kilku godzin. Śmiertelność ogólna w przypadku takiej operacji sięga 75-80 proc. - mówi profesor Przemysław Nowakowski, chirurg naczyniowy i ordynator Oddziału Chirurgii Naczyniowej Małopolskiego Centrum Sercowo-Naczyniowego PAKS w Chrzanowie w rozmowie z PAP.
Metody leczenia tętniaka aorty brzusznej
W zależności od indywidualnej sytuacji pacjenta stosuje się różne metody leczenia, od klasycznej operacji otwartej po małoinwazyjne zabiegi endowaskularne. Wybór metody leczenia zależy od wielu czynników, w tym od stanu pacjenta, wielkości i lokalizacji tętniaka.
