Nerwicę definiuje się jako niepsychotyczne zaburzenie psychiczne, podczas którego chory nie jest w stanie realnie oceniać rzeczywistości. Przy nerwicy bardzo często mamy do czynienia z uczuciem lęku i zagrożenia, wewnętrznego cierpienia czy brakiem satysfakcji z życia, co w efekcie w mniejszym lub większym stopniu utrudnia prawidłowe funkcjonowanie w życiu społecznym i zawodowym.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Nerwica może być wywołana ciągłym stresem, niestabilną sytuacją zawodową, materialną czy prywatną, tłumieniem emocji, urazem psychicznym, uwarunkowaniami genetycznymi, traumatycznymi przeżyciami z dzieciństwa albo innymi problemami zdrowotnymi.
Pośród zaburzeń nerwicowych można wyróżnić m.in.: uogólnione zaburzenia lękowe, nerwicę natręctw, nerwicę lękową, różnego rodzaju fobie, nerwicę depresyjną, nerwicę żołądka, nerwicę wegetatywną i nerwicę serca. U pacjenta dotkniętego nerwicą pojawiają się symptomy psychiczne (zaburzenia przeżywania) oraz fizyczne (zaburzone zachowanie), a także zaburzenia psychosomatyczne. Rodzaj i stopień nasilenia objawów jest uzależnione od rodzaju nerwicy.
Objawy psychiczne:
- lęk,
- niepokój,
- problemy ze snem,
- obniżone libido,
- problemy z koncentracją,
- intensywne poczucie zagrożenia,
- fobia,
- ogólny dyskomfort psychiczny,
- natręctwa myślowe,
- rozdrażnienie.
Objawy psychosomatyczne:
- drżenie rąk,
- duszności,
- zbyt intensywne napięcie mięśni,
- nadmierne wydzielanie potu,
- kołatanie serca,
- hiperwentylacja,
- zawroty i bóle głowy,
- zaburzenia wzrokowe,
- niedosłuch,
- tachykardia lub bradykardia,
- zimne ręce,
- suchość w ustach,
- jąkanie się,
- tiki,
- zaburzenie miesiączkowania,
- zbyt częste oddawanie moczu,
- silny świąd,
- nadwrażliwość lub pieczenie skóry,
- zaburzenie erekcji,
- biegunka.
Zaburzenia zachowania:
- problemy w kontaktach międzyludzkich,
- agresja,
- natrętne wykonywanie czynności,
- niedojrzałe lub impulsywne zachowania.
