Wymiata pasożyty i wspomaga wątrobę. Na jedno trzeba uważać
Bylica piołun, znana również pod wieloma innymi nazwami (pańskie ziele, psia ruta, absynt), to roślina z rodziny astrowatych, która od wieków budziła zainteresowanie w wielu kulturach. Co sprawia, że to niepozorne ziele do dziś przyciąga uwagę wielu specjalistów medycyny tradycyjnej?
Z piołunu można zrobić zdrowotny napar, ale przed jego spożyciem, zawsze należy skonsultować się z lekarzem
Bylica piołun to wieloletnia roślina zimozielona o wysokości do 120 cm. Jej liście są pierzaste i srebrzysto-szare, a kwiaty żółte. Rośnie dziko na terenach Europy, Azji, Ameryki Północnej i w niektórych obszarach Afryki.
Właściwości zdrowotne bylicy piołun
Pobudzenie trawienia. Bylica piołun jest znana ze swojego działania na układ pokarmowy. Pobudza wydzielanie soku żołądkowego, co wspomaga trawienie.
Działanie przeciwpasożytnicze. Wspomaga walkę z pasożytami bytującymi w układzie pokarmowym, w tym owsikami, nicieniami czy glistami ludzkimi.
Działanie przeciwzapalne i antybakteryjne. Zawarte w niej składniki aktywne mogą przeciwdziałać stanom zapalnym i hamować rozwój bakterii.
Wspomaganie pracy wątroby. Piołun może stymulować wątrobę do produkcji żółci, co sprzyja trawieniu tłuszczów.
Właściwości przeciwskurczowe. Bylica piołun jest również ceniona za swoje działanie przeciwskurczowe, co może być szczególnie korzystne w przypadku dolegliwości takich jak kolki czy bolesne miesiączkowanie.
Bylica piołun była używana w kulturach ludowych jako składnik różnego rodzaju mikstur i naparów. Obecnie jest także składnikiem absyntu - alkoholowego napoju o silnych właściwościach, który stał się popularny w Europie w XIX wieku.
Formy przyjmowania bylicy piołun
Bylicę piołun można przyjmować w formie naparu (wystarczy zalać 1 łyżeczkę suszonej rośliny szklanką gorącej wody i parzyć przez 30 minut), absyntu (którego zła sława była wynikiem nadmiarowego spożycia lub sięgania po napój wątpliwego pochodzenia) oraz nalewki.
Zastosowanie bylicy piołun w medycynie naturalnej jest nieocenione, jednak warto pamiętać, by przed rozpoczęciem stosowania skonsultować się z lekarzem czy specjalistą z zakresu fitoterapii. W nadmiernych ilościach roślina może być toksyczna, dlatego jej spożywanie wymaga umiaru i ostrożności.
