Znak Cullena po raz pierwszy został opisany w 1961 roku przez lekarza ginekologa Thomasa Stephena Cullena. Objaw ten można rozpoznać po zasinieniu i obrzęku w obrębie pępka. W tych okolicach pojawiają się brunatno-sine plamy, wywołane przez martwicę podskórną tkanki tłuszczowej. Siniaki mogą mieć kolor zielony, żółty lub fioletowy.
Zobacz także: Pogromca zatorów. Rozbija zakrzepy i blaszki miażdżycowe
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo...
Znak Cullena może świadczyć o różnych poważnych dolegliwościach, takich jak pęknięta aorta brzuszna, pęknięta śledziona, pełzakowy ropień wątroby, nowotwór czy torbiele na jajnikach. Najczęściej jednak ten symptom występuje u pacjentów z ostrym zapaleniem trzustki.
To bardzo ważny organ, odpowiadający za wytwarzanie enzymów trawiennych. Jeżeli się uaktywnią, zanim zostaną przetransportowane do jelita cienkiego, wówczas zaburzają prawidłową pracę trzustki, powodują ból w okolicach brzucha, mogą wywołać wewnętrzne krwawienie i objawiać się wspomnianym znakiem Cullena. Niepodjęcie leczenia ostrego stanu zapalnego trzustki, któremu towarzyszą wcześniej wspomniane zmiany chorobowe pojawiające się w obrębie pępka w przeciągu 24-72 godzin, u 37 proc. pacjentów prowadzi do śmierci.
Do grupy podwyższonego ryzyka rozwoju ostrego zapalenia trzustki można zaliczyć osoby regularnie spożywające nadmierne ilości alkoholu, nałogowo palące papierosy i często sięgające po tłuste i smażone potrawy. Inne czynniki predysponujące do choroby trzustki to kamica żółciowa, zbyt wysokie stężenie trójglicerydów w krwiobiegu, zażywanie niektórych leków, schorzenia autoimmunologiczne, urazy w okolicach jamy brzusznej, zakażenia bakteryjne i wirusowe, mutacje genetyczne, wady wrodzone lub niedrożność i uszkodzenie przewodu trzustkowego.
Kamil Sikora, dziennikarz WP abcZdrowie
