Zdjęcie z lasu. Bagażnik wypełniony grzybami
Trwa sezon na grzybobranie. Miłośnicy wybierają z lasu nie tylko borowiki szlachetne, ale również czubajki kanie. Do sieci trafiło właśnie zdjęcie bagażnika wypełnionego tymi drugimi grzybami. Zbiór jest imponujący.
Grzybiarz pochwalił się zebranymi kaniami.
Czubajka kania, to grzyb, który od lat cieszy się ogromną popularnością wśród polskich grzybiarzy. Jej delikatny smak i charakterystyczny wygląd sprawiają, że jest chętnie zbierana i wykorzystywana w kuchni. Kania wyróżnia się dużym, parasolowatym kapeluszem oraz długim, smukłym trzonem z wyraźnym pierścieniem.
Przyciąga turystów z całego świata. Tłumy są tam normą
Informowaliśmy już o gigantycznej kani znalezionej przez panią Monikę. Grzyb znaleziony przez nią ważył 707 gramów, a kapelusz miał 116 cm obwodu. Do sieci trafiają jednak inne okazy.
Na grupie Grzybiarze PL opublikowano zdjęcie bagażnika wypełnionego kaniami. Ktoś w ten sposób postanowił przewieźć leśne okazy do domu. Niektórzy internauci w komentarzach sugerowali, że sami nie mogą trafić na taką ilość grzybów, inni życzyli cierpliwości przy przyrządzaniu dania z kani.
Jak rozpoznać czubajki kanie w lesie?
Sezon na kanie przypada głównie na późne lato i wczesną jesień. W tym okresie można ją spotkać w wielu regionach Polski, zarówno na łąkach, jak i w lasach liściastych oraz mieszanych. Warto pamiętać, że kania rośnie pojedynczo lub w niewielkich grupach, co ułatwia jej wypatrzenie podczas spaceru po lesie.
Rozpoznanie kani wymaga uwagi i znajomości kilku kluczowych cech. Najbardziej charakterystyczny jest kapelusz – duży, brązowy, pokryty łuskami, z wyraźnym garbkiem pośrodku. Młode okazy mają kapelusz półkulisty, który z czasem rozkłada się na kształt parasola. Trzon kani jest długi, smukły i posiada ruchomy pierścień, który łatwo przesuwa się po jego powierzchni.
Ważną cechą odróżniającą kanie od innych grzybów jest brak bulwy u nasady trzonu. Miąższ kani jest biały, nie zmienia koloru po przekrojeniu i ma przyjemny, delikatny zapach. Blaszki pod kapeluszem są białe lub kremowe, gęsto ułożone.
Jednym z największych zagrożeń podczas zbierania kani jest pomylenie jej z muchomorem sromotnikowym lub muchomorem plamistym. Te trujące grzyby mogą być śmiertelnie niebezpieczne. Muchomor sromotnikowy ma zielonkawy odcień kapelusza i bulwiastą podstawę trzonu, której kania nie posiada. Z kolei muchomor plamisty jest mniejszy i ma inny układ łusek na kapeluszu.
