Wilq nie wychodzi z formy

„Baton wampira w korcu maku” to już 23. odsłona perypetii obrońcy Opola, czyli Wilqa. Twórcy cyklu bracia Bartosz i Tomasz Minkiewiczowie nie wypalili się jednak, a najnowszy tom jest jednym z najlepszych od dłuższego czasu. Komiks pełen jest świeżych pomysłów (choć opartych na dobrze znanych schematach), które bawią. Sam Wilq wydaje się jednak nieco bardziej znużony niż zwykle. Może więc w kolejnym tomie zmierzy się ze spa?

Najpierw pomoże policji. Funkcjonariusze nie radzą sobie z potworami atakującymi Opole. Tym razem superbohater stawi czoło wampirowi z innego wymiaru, ninjy z muzeum regionalnego, rozwiąże także zagadkę zabójców z UFO i zmierzy się z panią z ZUS-u. Będzie też musiał wniknąć do gangu Synów Rozgardiaszu...

*Autorzy właściwie zbalansowali w tym tomie charakterystyczne dla serii elementy. *Jest przemoc, są wulgaryzmy i mnóstwo absurdu. Do tego komiks celnie i nienachalnie szydzi z rzeczywistości, jest też pełen odniesień do popkultury. Silne zakorzenienie w realiach sprawia też, że Wilq staje się bardziej cyniczny niż zwykle i szuka świętego spokoju.

„Baton...” rysowany jest charakterystyczną dla serii ekspresywną i uproszczoną kreską. Tradycyjnie też na pierwszy rzut oka plansze mogą wydawać się przegadane, bo miejscami widać tylko dymki, ale album czyta się świetnie, a dialogi zawsze były najmocniejszą stroną serii.
Komiks czyta się dobrze, bo jest bardzo różnorodny formalnie. Dominuje oczywiście kilka dłuższych historii, ale tradycyjnie w albumie znalazło się też dużo krótszych komiksów, w tym niezwiązanych z Wilqiem, a także mnóstwo żartów rysunkowych.

Fani serii powinni docenić, że Wilq nie wychodzi z formy. Nowi czytelnicy nie będą mieć problemów z odnalezieniem się w uniwersum, o ile wulgarny purenonsens i parodia komiksów superbohaterskich to ich bajka.

Łukasz Chmielewski