Pałac Kultury i Nauki. Symbol Warszawy ma 70 lat
Pałac Kultury i Nauki w Warszawie, otwarty 21 lipca 1955 roku. Budynek został wzniesiony jako "dar narodu radzieckiego dla Polski". Przez kilka dekad był drugim najwyższym budynkiem Europy. Jego architektura łączy socrealizm z wpływami amerykańskimi.
Pałac Kultury i Nauki w Warszawie
Najważniejsze informacje
- Pałac Kultury i Nauki otwarto 21 lipca 1955 r.
- Był drugim najwyższym budynkiem Europy.
- Architektura łączy socrealizm z amerykańskimi inspiracjami.
Pałac Kultury i Nauki w Warszawie został otwarty 21 lipca 1955 r. jako symbol przyjaźni między ZSRR a Polską. Przez wiele lat był drugim najwyższym budynkiem w Europie, ustępując jedynie Uniwersytetowi Łomonosowa w Moskwie. Jego monumentalna forma stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli stolicy.
Są w KGW. Oto co mówią o zaangażowaniu młodzieży
Choć PKiN jest przykładem socrealizmu, jego architektura czerpie z amerykańskich drapaczy chmur, a także klasycyzmu, modernizmu czy stylu art déco. Projektant Lew Rudniew inspirował się wieżowcami z Nowego Jorku i Chicago, co widać w geometrycznych detalach i monumentalnej formie budynku. Socrealizm, choć propagandowy, często sięgał po historyczne zapożyczenia.
PKiN z pewnością jest drapaczem chmur. Typologicznie ma natomiast niewiele wspólnego z pałacem, czyli budynkiem o charakterze rezydencjonalnym. Nadanie mu takiej, a nie innej nazwy miało wymiar wyłącznie symboliczny. Jest to z resztą symptomatyczne dla stosunku socrealizmu do przeszłości: wbrew pozorom nigdy nie cytował jej dosłownie, ale traktował jako źródło luźnych zapożyczeń; wtórnie dostrajanych do "wymagań epoki" - powiedziała w rozmowie z Polską Agencją Prasową Marta Geras.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Wpływy i kontrowersje
Pałac Kultury, mimo że nawiązuje do amerykańskiego art déco, starał się również wpleść elementy polskiego stylu narodowego. Architekci odwiedzili wiele polskich miast, by uchwycić lokalne cechy architektoniczne. Jednak nie wszystkie te starania spotkały się z uznaniem, a budynek wzbudzał kontrowersje.
Niezależnie od tego Pałac Kultury jest budynkiem stosunkowo udanym. Otwory są mądrze pogrupowane, proporcje intuicyjnie czytelne, a podziały rozwiązane w taki sposób, że - mimo ogromnych rozmiarów - wieżowiec posiada jednak dość przyswajalną skalę. Innymi słowy - autor uniknął wielu błędów, powszechnie zdarzających się w budynkach nawet znacznie mniejszych – oceniła Marta Geras.
