Kalafior romanesco
Kalafior w odmianie romanesco został sprowadzony do Polski z Włoch. To, co go wyróżnia to nietypowy geometryczny kształt.
Kalafior ten z wyglądu przypomina piramidę, a jego różyczki układają się w spiralnie ułożone stożki. Poza nietypową budową romanesco charakteryzuje się intensywnie zieloną barwą.
Warzywo to jest niskokaloryczne. W 100 gramach znajduje się tylko 30 kcal. Ponadto cenione jest za wysoką zawartość witaminy A, C i K, a także wapnia, cynku oraz żelaza.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Kalafior romanesco jest też dobrym źródłem błonnika, który wspomaga pracę jelit i sulforafanu działającego antynowotworowo. Można z niego przygotować różnego rodzaju zupy, sałatki czy zapiekanki. Co więcej, nadaje się do spożycia na surowo.
Marchew fioletowa
Ten rodzaj marchwi znany również pod nazwą marchew czarna lub purpurowa pochodzi prawdopodobnie z terenów dzisiejszego Afganistanu, a początki tej odmiany sięgają ok. X wieku.
Okazuje się, że marchew fioletowa została wyhodowana na długo przed naszą tradycyjną marchewką pomarańczową i wg badaczy uznawana jest za odmianę pierwotną.
Marchew fioletowa jest bogactwem prozdrowotnych składników. Zawiera beta-karoten, likopen i antocyjany o silnych właściwościach antyoksydacyjnych. Dodatkowo jest dobrym źródłem witaminy A, C, witamin z grupy B i wapnia.
Marchewka ta może być wykorzystana w taki sam sposób jak marchew pomarańczowa. Poleca się przyrządzić z niej zupy, sałatki, a nawet słodkie desery. Warto ją jeść również na surowo.
Pasternak
Warzywo to z wyglądu przypomina korzeń pietruszki, jednakże w porównaniu do niej jest znacznie większe i nieco łagodniejsze w smaku. Pasternak gości na polskich stołach już od setek lat. Jednakże z czasem tracił na popularności ze względu na wzrost zainteresowania innymi warzywami m.in. ziemniakami.
Pasternak ze względu na wysoką zawartość składników odżywczych powinien być częściej uwzględniany w codziennym menu. Przede wszystkim jest on źródłem witaminy C, K i kwasu foliowego.
Obecne są w również takie składniki mineralne jak magnez, potas, cynk czy mangan. Ponadto pasternak zawiera związki o działaniu przeciwutleniającym. Są to m.in. kwercetyna, apigenina i rutyna. 100 g pasternaku to ok. 60 kcal.
Można z niego przygotować purée, zupy czy sałatki. Ponadto sprawdzi się jako składnik pasztetów, potrawek mięsnych i gulaszów.
Rukiew wodna
Jest to roślina, którą można spotkać na niemal całym obszarze Polski z wyjątkiem regionu północno-wschodniego, jednakże tereny jej występowania są niewielkie. Najczęściej widywana jest przy płytkich wodach jezior i strumieni. Rukiew wodna jest objęta ochroną ścisłą.
Wg badań roślina ta była stosowana już przez starożytnych Rzymian jako lek na choroby krwi i dolegliwości ze strony układu pokarmowego.
Obecnie znana jest ze swoich właściwości antyoksydacyjnych, przeciwnowotworowych oraz wspierających funkcjonowanie układu krążenia ze względu na zawartość związków biologicznie czynnych takich jak kwercetyna, karotenoidy i glukozynolady.
Ponadto znajduje się w niej witamina C, E, K, wapń, potas i foliany. Rukiew wodna tak jak większość warzyw liściastych jest niskokaloryczna. W kulinariach sprawdzi się jako składnik sałatek, zup, soków owocowo-warzywnych oraz dań wytrawnych.
Rzepa
Pełna nazwa tej rośliny to rzepa właściwa typowa. Cechuje się owalnym kształtem i lekko ostrym smakiem. Pierwsze wzmianki na jej temat pochodzą ze starożytnego Rzymu.
W Polsce uprawa rzepy była niegdyś bardziej rozpowszechniona, jednakże w ciągu ostatnich lat została wyparta przez hodowlę ziemniaka.
Rzepa to warzywo o niskiej kaloryczności. W 100 g znajduje się ok. 30 kcal. Jest uznawana za dobre źródło błonnika, witaminy C, potasu, niektórych witamin z grupy B i miedzi.
W rzepie obecne są polifenole oraz glukozynolany, które łagodzą stany zapalne organizmu i stanowią prewencję wielu chorób. Warzywo to może być wykorzystane na wiele sposobów. Najczęściej podaje się je pod postacią purée czy surówek. Ponadto rzepę warto stosować jako składnik zup lub dań mięsnych. Można ją spożywać również na surowo.
Rzodkiew japońska
Obszar, z którego pochodzi rzodkiew japońska to Azja Środkowa i okolice Morza Śródziemnego, skąd ok. 500 r. p.n.e. została sprowadzona do Chin, a następnie na dalsze tereny Azji.
Warzywo to znane jest również pod nazwą daikon. Rzodkiew japońska jest znacznie większa od dobrze nam znanych rzodkiewek. Jedna sztuka waży ok. 200 g. Cechuje ją biała barwa, podłużny kształt i lekko ostry smak.
Daikon idealnie sprawdzi się dla osób na diecie odchudzającej. W 100 g znajduje się tylko 14 kcal. Dodatkowo wyróżnia się wysoką zawartością witaminy C, E, witamin z grupy B, a także potasu, fosforu, wapnia, siarki i magnezu.
Obecne są w nim również antocyjany, kwasy organiczne i enzymy. Rzodkiew japońską zaleca się spożywać na surowo. Można również ją zamarynować lub dodać np. surówek.
Podsumowanie
Obecnie mamy dostęp do wielu bogatych w wartościowe składniki odżywcze warzyw, co sprawia, że nasze jadłospisy mogą stać się bardziej urozmaicone i prozdrowotne.
W związku z tym warto sięgać również po mniej znane produkty, które jak się okazuje, mogą być dobrym źródłem wielu witamin, składników mineralnych i związków bioaktywnych.
