Odtworzyli wygląd pradawnego zwierzęcia z Brazylii. Wystarczyła szczęka
Brazylijscy i amerykańscy naukowcy zrekonstruowali wygląd dicynodonta sprzed 260 mln lat dzięki skamielinie szczęki znalezionej w Brazylii.
Najważniejsze informacje
- Naukowcy odtworzyli wygląd dicynodonta na podstawie skamieliny szczęki.
- Badania prowadziły uczelnie z Brazylii i USA.
- Dicynodonty były pierwszymi lądowymi roślinożercami.
Według informacji przekazanych Polskiej Agencji Prasowej przez Voltaire’a Paesa Neto paleontologa z Federalnego Uniwersytetu w Rio de Janeiro, nad rekonstrukcją wyglądu prehistorycznego zwierzęcia pracował zespół badaczy z Federalnego Uniwersytetu w Rio de Janeiro, Uniwersytetu Pampa, Uniwersytetu Princeton i Uniwersytetu Karoliny Północnej. Wyniki opublikowano w „Zoological Journal of the Linnean Society”.
Ciasto Fiona bije rekordy popularności. Nie musisz nic piec, a wygląda lepiej niż tort
Paleontolog Joao Lucas da Silva, który kierował zespołem badawczym, podkreślił, że kluczowym elementem w procesie rekonstrukcji szkieletu dicynodonta z gatunku Rastodon procurvidens była dobrze zachowana skamielina jego szczęki, odkryta na południu Brazylii. Znalezisko to po raz pierwszy zostało opisane w 2016 roku.
Kluczowym elementem rekonstrukcji była tomografia szczęki dicynodonta, co pozwoliło na stworzenie modeli czaszki 3D. Zwierzę, znane jako Rastodon procurvidens, było niewielkim roślinożercą z zakrzywionymi kłami i bezzębnym dziobem. Rastodon procurvidens, należący do grupy dicynodontów – prymitywnych synapsydów spokrewnionych ze ssakami – był dorosłym osobnikiem, jednak cechował się stosunkowo niewielkimi rozmiarami ciała.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Życie dicynodontów
Jak wskazują autorzy badania, osobnik żyjący około 260 milionów lat temu na obszarze dzisiejszego stanu Rio Grande do Sul prawdopodobnie prowadził naziemny tryb życia i miał zwyczaj kopania nor. Dicynodonty, do których należał ten gatunek, zasiedlały Ziemię na przełomie permu i triasu – jeszcze zanim pojawiły się dinozaury.
Uznaje się je za pierwsze roślinożerne kręgowce, które osiągnęły globalny zasięg i dominowały w lądowych ekosystemach. Często występowały na terenach wilgotnych, o grząskim, błotnistym podłożu, co sprzyjało ich kopiącemu trybowi życia.