Niezwykłe odkrycie w Portugalii. Pantera śnieżna dotarła aż tu
Niezwykłe znalezisko w Portugalii. Natrafiono na skamielinę pantery śnieżnej, zwierzęcia, którego osobniki występują obecnie w Azji Środkowej. Najnowsze odkrycie wskazuje, że 300 tys. lat temu zwierzę występowało powszechnie także na Półwyspie Iberyjskim.
W Portugalii odkryto skamielinę pantery śnieżnej, znanej również jako irbis, co sugeruje, że ten obecnie rzadki gatunek z Azji Środkowej mógł być niegdyś szeroko rozpowszechniony na Półwyspie Iberyjskim około 300 tysięcy lat temu. Z informacji przekazanych przez władze Muzeum Geologicznego w Lizbonie wynika, że to właśnie w zbiorach placówki międzynarodowy zespół naukowców natrafił na dobrze zachowaną skamielinę czaszki, a także na fragmenty kości pantery śnieżnej.
Badania wskazują, że migracja pantery śnieżnej do Europy mogła być związana ze zmianami klimatycznymi pod koniec epok lodowcowych. Około 500 tys. lat temu doszło do zmian temperatury w Środkowej Azji, co skłoniło pantery śnieżne do przeniesienia się w kierunku Chin, a także do Europy. Naukowcy badają inne skamieliny, mając nadzieję, że uda się odnaleźć kolejne kości należące do tego gatunku występującego naturalnie w Himalajach.
Jak wskazuje Polska Agencja Prasowa, analiza kości sugeruje, że zwierzęta te żyły na stosunkowo niskich wysokościach, preferując skaliste i nierówne tereny w zimnym klimacie, a niekoniecznie wysokie góry. Badania wskazują również, że zwierze miało silne kończyny oraz długi ogon, co pomagało w utrzymaniu równowagi i wykonywaniu dalekich skoków.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
WP News wydanie 30.04
Badania nadal trwają
Zespół paleontologów bada warunki środowiskowe, w jakich żył okaz pantery śnieżnej odkryty w jaskini Algar da Manga Larga, znajdującej się w Parku Przyrody Serras de Aire e Candeeiros w środkowo-zachodniej Portugalii. Naukowcy analizują również neuroanatomię tego drapieżnika, koncentrując się na strukturze jego układu nerwowego.
Odkrycie to dostarcza nowych informacji na temat adaptacji pantery śnieżnej do różnych środowisk, w tym jej zdolności do przystosowania się do życia w niższych partiach górskich. Badania neuroanatomiczne pozwalają lepiej zrozumieć ewolucję i funkcjonowanie układu nerwowego tych drapieżników.
