"Babcia Noncia" przyszła na świat 10 maja 1926 roku w cygańskim taborze niedaleko Stanisławowa na Ukrainie. Jej losy podczas II wojny światowej szczególnie zasługują na wzmiankę. W 1941 roku wymordowano całą rodzinę Markowskiej, a ona sama razem z mężem rok później trafiła do getta. Ostatecznie udało im się zbiec i osiedlili się w Rozwadowie.
Niezwykle dzielna "babcia Noncia"
Markowska szybko znalazła pracę na kolei, a dzięki zaświadczeniu o pracy była chroniona przed ewentualnymi łapankami. Zaczęła ratować dzieci pochodzenia romskiego i żydowskiego, które mogłyby trafić do obozów koncentracyjnych. Wedle poczynionych szacunków "babcia Noncia" mogła w ten sposób uratować blisko 50. dzieci.
Po zakończeniu II wojny światowej Markowska trafiła do Gorzowa Wielkopolskiego. W maju 2017 roku odsłonięto w tej miejscowości mural z jej podobizną niedaleko kamienicy, w której mieszkała, a już we wrześniu otrzymała tytuł Honorowego Obywatela Miasta Gorzowa Wielkopolskiego. Na cześć "babci Nonci" nazwano restaurację z romskimi potrawami. Z kolei życie Alfredy Markowskiej zostało opisane przez Halinę Elżbietę Daszkiewicz w książce "Na dzia doj Romnije".
Za swoje zasługi została w 2006 roku odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Była też pierwszą w historii Polski romską kobietą, która otrzymała wysokie odznaczenie państwowe. "Babcia Noncia" zmarła 30 stycznia 2021 roku.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
