Klaudiusz Ševković zdradził kulisy 1. Big Brothera. Żałuje jednego

Z perspektywy czasu muszę powiedzieć, że to była naprawdę fajna przygoda, fajne wakacje — powiedział ostatnio w wywiadzie, udzielonemu "Plejadzie".

Nie odliczaliśmy czasu w domu. Nie stawialiśmy kresek na ścianie. Każdy chciał być tam jak najdłużej. Mnie się udało być tak całkiem długo. Ta przygoda trwa już 22 lata. Cieszę się, że mogłem brać udział w tej pierwszej edycji, bo program stał się kultowy. Zostaliśmy takimi prekursorami reality-show, a ludzie pamiętają nas do dzisiaj - dodał.

Sam program to był prawdziwy reality-show. Naprawdę nie mieliśmy z nikim kontaktu. Nawet operatorzy, którzy musieli coś poprawić byli ubrani na czarno, a my musieliśmy wychodzić z domu, żeby ich nie zobaczyć. Byliśmy odcięci, nie mieliśmy nawet zegarków. Wiedzieliśmy, że jest niedziela, bo w kościele biły dzwony. Nie mieliśmy też komórek. Może właśnie ten program był taki fajny, bo byliśmy kompletnie odcięci od rzeczywistości. Ludzie nas oglądali, a my będąc w domu, nie wiedzieliśmy, co dzieje się na zewnątrz. Później były też ciekawe historie, że ludzie podchodzili pod ten dom, wołali, rzucali mi tzw. "sznikersy" przez ten mur, bo przylgnął do mnie ten pseudonim właśnie. Pamiętam, że kiedyś nad naszym domem latał jakiś helikopter i ci żołnierze nam tam machali z góry. Później to skończyło się jakąś aferą - przyznał.