Nie żyje Lucyna Wojno. Była więźniarka Auschwitz miała 104 lata

Lucyna Wojno nie żyje, odeszła w wieku 104 lat. "Z wielkim smutkiem przyjęliśmy informację, że 23 czerwca 2022 roku zmarła ocalała Auschwitz, Ravensbrück i Buchenwald Lucyna Wojno. Została uwięziona w #Auschwitz 7 maja 1943 roku i zarejestrowana pod nr. 44357. 6 kwietnia obchodziła swoje 104 urodziny" - podało w mediach społecznościowych Muzeum Auschwitz.

Czytaj także: 6-letnia Sandra nie żyje. Niedługo przed śmiercią napisała krótki list

Jak podał Instytut Pamięci Narodowej, Lucyna Wojno, była prawdopodobnie najstarszą z żyjących więźniarek KL Auschwitz. Była więźniarka niemieckich obozów zagłady urodziła się 6 kwietnia 1918 r. w Wojnach-Wawrzyńcach na Podlasiu. Została osierocona w wieku dwóch lat, co podało Archiwum w Arolsen, największe na świecie archiwum poświęcone ofiarom reżimu nazistowskiego oraz ocalonym. Opiekowała się nią ciocia.

Od wybuchu wojny, Lucyna Wojno przebywała w Warszawie. Od 1941 r. pracowała jako robotnica przymusowa w firmie w Monachium. Jej przełożony zgłosił ją do gestapo, jako osobę podejrzaną politycznie i zaangażowaną w nielegalny handel.

Została zatrzymana i w maju 1943 r. deportowana do Auschwitz. Pracowała tam m.in. przy kopaniu rowów pod budynki obozowe.

Czytaj także: Rosyjski pilot nie żyje. Wrócił do służby, by wziąć udział w inwazji

Pod koniec lipca 1944 r. została przeniesiona do obozu Ravensbrueck. Pracowała w podobozie Altenburg. Był on pod komendą Ravensbrueck, a później Buchenwald.

Z dokumentów przechowywanych w Archiwach Arolsen wynika, że już we wrześniu 1944 r. była więziona w obozie koncentracyjnym Buchenwald i w tym czasie musiała pracować dla Hasag-Altenburg - podało archiwum.

Lucyna Wojno została wyzwolona 13 kwietnia 1945 r. Wróciła do Warszawy. W zniszczonym mieście nie odnalazła rodziny, w tym czasie jej siostra zamieszkała już w Gdańsku. Udała się jej do Trójmiasta i ostatecznie zamieszkała w Sopocie.

W mieszkaniu starej sopockiej kamienicy mieszkała od 1950 roku, jak podaje IPN. W 1949 roku urodził się jej syn Jerzy. Nie związała się z jego ojcem. Samotnie wychowywała syna.

Początkowo pracowała w introligatorni, a następnie aż do emerytury w Sopockich Zakładach Wyrobów Galanteryjnych, które z czasem przyjęły nazwę Sopotplastu. Odpowiadała za kontrolę jakości wytwarzanych produktów - pisze instytut.

Pogrzeb Lucyny Wojno odbył się 29 czerwca br. o godz. 14.00 na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie.

Czytaj także: Nie żyje księżniczka Kasia. Miała polskie korzenie