Auschwitz. Nie żyje Esther Bejarano
Jedna z ostatnich ocalałych więźniarek obozu koncentracyjnego w Auschwitz Esther Bejarano zmarła w wieku 96 lat. Była akordeonistką w obozowej żeńskiej orkiestrze, a po wyzwoleniu ważnym głosem w walce z rasizmem i antysemityzmem.
Nie żyje Esther Bejarano. 
O śmierci 96-letniej Esther Bejarano poinformowała w sobotę niemiecka agencja DPA. Była jedną z ostatnich żyjących więźniarek z niemieckiego obozu koncentracyjnego i zagłady Auschwitz. Podczas przebywania w obozie Bejarano grała w kobiecej orkiestrze, jako akordeonistka. Organizacja Anne Frank Education Centre podkreśla, że przeżyła, "ponieważ grała na akordeonie".
Poświęciła swoje życie muzyce oraz walce z rasizmem i antysemityzmem - czytamy we wpisie.
Bejarano urodziła się w 1924 roku w niemieckim mieście Saarlouis. Była córką kantora gminy żydowskiej. W rodzinnej miejscowości otrzymała muzyczną edukację. Podczas II wojny światowej jej rodzice i siostra ze względu na żydowskie pochodzenie zostali zamordowani, a Esther musiała wykonywać pracę przymusową.
Grała w kobiecej orkiestrze
W 1943 roku została zesłana do niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Aby chociaż trochę polepszyć swój stan, zgłosiła się do kobiecej orkiestry, gdzie została akordeonistką. Razem z innymi członkiniami grała za każdym razem, gdy na teren obozu wjeżdżał kolejny pociąg z Żydami z całej Europy.
Graliśmy ze łzami w oczach. Nowo przybyli machali nam i klaskali, ale wiedzieliśmy, że zostaną zabrani prosto do komór gazowych - wspominała w wywiadzie dla Associated Press w 2010 roku.
Z wielu relacji wynika, że obecność orkiestr miała wprowadzać w błąd co do faktycznego oblicza Auschwitz. Najprawdopodobniej udało jej się przeżyć Holokaust dzięki temu, że jej babka była chrześcijanką. Później została przeniesiona do obozu koncentracyjnego Ravensbrueck i przeżyła marsz śmierci pod koniec wojny.
Czytaj także: Zabójstwo 10-letniej Kristiny z Mrowin. Nowe doniesienia
"Ważny głos w walce z antysemityzmem"
Po wojnie Bejarano wyemigrowała do Izraela, wyszła za mąż i urodziła dwoje dzieci. Wróciła do Niemiec w 1960 roku. Na początku lat 80. wraz z córką Edną i synem Joramem stworzyła grupę muzyczną Coincidence. Śpiewali pieśni z getta w języku hebrajskim, a także pieśni antyfaszystowskie.
Béjarano mieszkała w Hamburgu. Była współzałożycielką i przewodniczącą Międzynarodowego Komitetu Oświęcimskiego oraz honorową przewodniczącą Związku Prześladowców Reżimu Nazistowskiego. Minister spraw zagranicznych RFN Heiko Maas złożył hołd Bejarano, nazywając ją "ważnym głosem w walce z rasizmem i antysemityzmem".
