Tak wyglądał ostatni dzień. To usłyszał od niej psychiatra w szpitalu
Zofia Czerwińska cieszyła się niemałą popularnością. Prawie do ostatnich dni życia pojawiała się na planie "Świata według Kiepskich". Od jej śmierci minęły już cztery lata. Aż trudno uwierzyć w to, co aktorka zrobiła krótko przed odejściem.
Zofia Czerwińska
Ogromną rozpoznawalność Zofii Czerwińskiej przyniosła rola w serialu "Czterdziestolatek". Poza tym wystąpiła w wielu popularnych filmach oraz serialach. Praktycznie za każdym razem mocno wyróżniała się na tle innych aktorów.
Ostatnie miesiące jej życia były bardzo trudne. W październiku, na pięć miesięcy przed odejściem, trafiła do szpitala. Zmagała się z problemami z kręgosłupem i przebywała pod opieką neurochirurga. Wtedy aktorka zdołała dojść do siebie.
Żyję i mam się całkiem nieźle. Mój neurochirurg, do którego mam zaufanie, odradza mi operację. Jest zbyt ryzykowna - mówiła "Super Expressowi".
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Patrycja Markowska: "Muszę mieć siłę dla siebie i syna"
Zofia Czerwińska czuła, że umrze?
W końcu Czerwińska zdecydowała się na operację. Aktorka wiedziała, że może jej nie przeżyć. W związku z tym... zorganizowała stypę.
Zosia podjęła decyzję o operacji. Jednak zanim poszła do szpitala, zorganizowałam u mnie spotkanie z jej przyjaciółmi. Żartowała, że to jej stypa. Chciałam, żeby poczuła, że nie jest sama, że ma przyjaciół, którzy się o nią troszczą. Powiedziała mi, że boi się tej operacji i że na wszystko się przygotowała. Nawet zmieniła testament. Próbowałam ją pocieszyć - wyznała jej koleżanka Hanna Bieniuszewicz, cytowana przez "Super Express".
Czerwińska zmarła 13 marca 2019 roku. Bieniuszewicz ujawniła, jak wyglądały jej ostatnie dni.
Była lekko rozkojarzona i miała kłopoty z oddechem. Powiedziała mi tylko: "Ja już tu umrę". Od paru dni nie pozwalała na transfuzję, ani na dializę. Nie chciała, żeby ją podtrzymywali. Złościło ją, gdy przyjaciele namawiali ją do zmiany zdania. Ostatniego dnia odwiedził ją psychiatra, żeby zapytać, czy jest świadoma swojej decyzji. Powiedziała, że jest. Mówiła, że jeżeli ma żyć tak jak teraz, to woli nie żyć. To była jej decyzja i trzeba to uszanować. Ona nie chciała żyć jako osoba niedołężna, schorowana. Miała taką zasadę: "Nie pozwól, by cokolwiek było nad tobą, ty decydujesz". Przed odejściem powiedziałam jej: "Zosiu, cokolwiek postanowiłaś, to życzę Ci, żeby było lekko" - podsumowała.
