Lucjan Brychczy, legenda Legii Warszawa i reprezentacji Polski, zmarł w wieku 90 lat. Przez 70 lat był związany z warszawskim klubem jako piłkarz, trener i działacz, pozostawiając niezatarte wspomnienia. Stefan Szczepłek, który znał go osobiście, wspomina jego niezwykłe umiejętności.
Przeczytaj też: To nie żart. Biedronka sprzedaje telewizory za... złotówkę!
Pierwsze słowo, które przychodzi na myśl o nim jako piłkarzu, to ‘technika’. W drugiej połowie lat 50. i przez całe lata 60. był najlepiej wyszkolonym graczem w Polsce. Co do tego nie ma wątpliwości – podkreśla Szczepłek.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Sam Brychczy twierdził, że jedynym lepszym od niego był Edmund Kowal, tragicznie zmarły w 1960 roku w wieku 29 lat.
Był fenomenalny. Jego dryblingi nie sprowadzały się do samego kiwania, ale miały cel. Mimo niskiego wzrostu, około 167 cm, był niesamowicie szybki, zwinny i sprawny. Strzelał mnóstwo goli, ale też asystował. Gdyby ktoś wtedy liczył asysty, byłby królem asyst. Bo jego dryblingi czemuś służyły. Nie tylko zakończeniu akcji strzałem, ale też – jeśli była taka potrzeba – podaniom – mówi dziennikarz.
Brychczy nie bał się żadnych rywali ani wielkich meczów.
Na nim nie robiły wrażenia jakieś wielkie mecze. On się wręcz mobilizował w takich spotkaniach. Był bardzo wszechstronny. Zaczynał w dawnym systemie z pięcioma napastnikami jako prawy łącznik, nosząc numer osiem. Potem, gdy zmienił się system na brazylijski 4-3-3, grał w pomocy z Kazimierzem Deyną i Bernardem Blautem, stając się organizatorem gry – wspomina Szczepłek.
W 1966 roku, gdy trenerem Legii został Jaroslav Vejvoda, 32-letni Brychczy myślał o zakończeniu kariery.
Vejvoda przekonał go, żeby został. Mówił, że jest potrzebny Legii i temu ‘młodemu’, czyli Deynie, bo ‘z niego coś będzie’. Legia dzięki temu osiągnęła sukcesy, m.in. półfinał Pucharu Europy w sezonie 1969/70 – opowiada historyk futbolu.
Przydomek "Kici", czyli "Mały" po węgiersku, nadał mu trener Janos Steiner.
To był wyraz uznania. Steiner uwielbiał Brychczego. Nie mówił po polsku, więc gdy pytano go o Brychczego, odpowiadał: ‘Kici das ist Kici’. W domyśle, że on zawsze wie, co z piłką zrobić – wyjaśnia Szczepłek.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Brychczy pracował jako trener, często jako asystent.
Waldemar Obręba, z którym grał w Legii, na początku lat 80. wziął go na asystenta w młodzieżowej reprezentacji Polski. Wiedział, że Brychczy może coś pokazać młodym zawodnikom i jest dla nich autorytetem. A magia nazwiska Brychczego wciąż działała – podkreśla dziennikarz.
Na treningach Brychczy ustawiał piłkę w okolicach 16–18 metra i niemal każdy jego strzał trafiał do bramki, czym imponował kolejnym pokoleniom piłkarzy.
Dla mnie to był naprawdę genialny piłkarz – podsumowuje Szczepłek.
Lucjan Brychczy jako zawodnik z Legią Warszawa czterokrotnie zdobył mistrzostwo Polski (1955, 1956, 1969, 1970) i czterokrotnie Puchar Polski (1955, 1956, 1964, 1966). Trzykrotnie był królem strzelców ekstraklasy. W reprezentacji Polski wystąpił w 58 oficjalnych meczach, strzelając 18 goli.
Przeczytaj też: Ciężarówka dosłownie zmiotła osobówkę. Nagranie trafiło do sieci
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
