Odkrycie na pustyni. Miały służyć jako drogowskazy do wody
Na pustyni w Arabii Saudyjskiej archeolodzy odkryli monumentalne petroglify mające ponad 12 tysięcy lat. Rytowane w skałach wizerunki wielbłądów mogą wskazywać dawne szlaki prowadzące do źródeł wody. Znalezisko rzuca nowe światło na życie i migracje ludzi w tym regionie w epoce prehistorycznej.
Najważniejsze informacje
- Archeolodzy odkryli ponad 60 petroglifów na pustyni Wielki Nefud w Arabii Saudyjskiej.
- Ryty przedstawiają głównie wielbłądy i gazele, mają nawet 3 metry długości.
- Petroglify mogły pełnić funkcję drogowskazów do pustynnych źródeł wody.
Odkrycie na pustyni Wielki Nefud
Na północy Arabii Saudyjskiej, na pustyni znanej jako Wielki Nefud, archeolodzy natrafili na ponad 60 dzieł sztuki naskalnej. Petroglify zlokalizowano w trzech miejscach: Jebel Arnaan, Jebel Mleiha i Jebel Misma. Odkrycia dokonał międzynarodowy zespół badaczy pod kierunkiem Heritage Commission saudyjskiego Ministerstwa Kultury.
Petroglify przedstawiają głównie wielbłądy, gazele, koziorożce i tury. Niektóre z nich osiągają nawet 3 metry długości i ponad 2 metry wysokości. Datowania wskazują, że powstały między 12,8 a 11,4 tys. lat temu, w okresie, gdy na pustyni pojawiły się sezonowe zbiorniki wodne.
Petroglify jako drogowskazy do wody
Naukowcy podkreślają, że ryty umieszczano w widocznych miejscach, np. na wysokich klifach, które dominowały w krajobrazie. Według dr Ceri Shipton z University College London, petroglify mogły wskazywać szlaki i źródła wody, ułatwiając przetrwanie w trudnych warunkach pustynnych.
Dr Maria Guagnin z Instytutu Geoantropologii Maxa Plancka zaznaczyła, że monumentalne ryty były wyrazem obecności i tożsamości kulturowej dawnych mieszkańców regionu. Wykonanie niektórych petroglifów wymagało wspinaczki i pracy na niebezpiecznych półkach skalnych.
Projekt Green Arabia, w ramach którego dokonano odkrycia, pozwala lepiej zrozumieć, jak wczesne społeczności radziły sobie z ekstremalnymi warunkami. Michael Petraglia, kierujący projektem, podkreślił, że badania wypełniają lukę w wiedzy o północnej Arabii między ostatnim zlodowaceniem a holocenem.