Rozbłyski gwiazdowe wpływają na pogodę. Nowe odkrycia naukowców
Naukowcy odkryli, że rozbłyski gwiazdowe mogą wywoływać krótkotrwałe zmiany pogody na planetach podobnych do Ziemi. Wyniki badań opublikowano w "The Astronomical Journal".
Najważniejsze informacje
- Rozbłyski gwiazdowe mogą zmieniać pogodę na planetach podobnych do Ziemi.
- Efekty są krótkotrwałe, ale mierzalne – zależą od energii i częstotliwości rozbłysków.
- Badania przeprowadził międzynarodowy zespół, w tym naukowcy z Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie i NASA.
Międzynarodowy zespół naukowców przeanalizował, jak rozbłyski gwiazdowe wpływają na pogodę i klimat planet podobnych do Ziemi. Badania objęły egzoplanety, które stale zwrócone są jedną stroną do swojej gwiazdy, jak TRAPPIST-1 e. Wykorzystano zaawansowane modele cyrkulacji atmosferycznej 3D, by sprawdzić, jak nagłe rozbłyski zmieniają warunki na tych planetach.
Symulacje pokazały, że po rozbłysku górna atmosfera planety szybko się ochładza, a niższe warstwy ogrzewają się przez wzrost gazów cieplarnianych. Dodatkowo, po nocnej stronie planety prędkość wiatrów może wzrosnąć nawet do 140 km/h. Skala tych zmian zależy od częstotliwości i energii rozbłysków.
Badacze podkreślają, że choć efekty rozbłysków są krótkotrwałe, to mają realny wpływ na pogodę. W przypadku młodych gwiazd, gdzie rozbłyski są silniejsze, mogą one znacząco wpływać na dynamikę atmosfery planet. To ważna informacja dla poszukiwań planet zdolnych do podtrzymywania życia.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Potężny rozbłysk słoneczny. Naukowcy z NASA pokazali nagranie
Wnioski dla Ziemi i przyszłych badań
Naukowcy zaznaczają, że na Ziemi rozbłyski słoneczne nie są głównym czynnikiem zmian klimatycznych, ale ich wpływ na pogodę jest mierzalny. W przypadku rozbłysków słonecznych może bowiem dojść do tymczasowego zaburzenia cyrkulacji w atmosferze. Są to krótkotrwałe anomalie, a nie długotrwałe zmiany klimatyczne. Wyniki sugerują, że przyszłe modele klimatyczne powinny uwzględniać takie zjawiska.
Badania prowadził zespół z Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie, NASA, Instytutu Technologicznego Florydy, Centrum Superkomputerowego w Barcelonie i Uniwersytetu Oksfordzkiego.