Kwitnąca magnolia to jedna z najwspanialszych ozdób, które znajdziemy w naszych ogrodach i na działkach. Ta cenna roślina jest jednak nie tylko piękna, ale i bardzo wymagająca.
Może się zdarzyć, że zakwitnie dopiero po kilku latach od momentu jej posadzenia. Jest bardzo wrażliwa na niską temperaturę. Osiąga wysokość od pięciu do kilkunastu metrów. Poszczególne odmiany magnolii różnią się od siebie wysokością i kolorem kwiatów. Większość kwitnie w okresie od kwietnia do maja.
Ta piękna roślina potrzebuje stanowiska słonecznego, ale zarazem osłoniętego przed chłodnymi wiatrami, zacisznego. Będzie jej dobrze również w miejscu lekko zacienionym, ale wówczas nie będzie kwitnąć tak spektakularnie jak w pełnym słońcu. Magnolie lubią gleby próchnicze, przepuszczalne i lekko kwaśne. Po posadzeniu rośliny należy pamiętać, żeby użyć ściółki z kory sosnowej. Zabieg ściółkowania ochroni korzenie rośliny przed ewentualnym przemarznięciem, a także sprawi, że gleba nie będzie tak szybko wysychać.
Niewiele osób wie, że magnolia może być również wykorzystywana w celach leczniczych. W tradycyjnej medycynie chińskiej pomagała przy zapaleniu zatok, jak również nieżycie nosa, katarze alergicznym, nerwicy, bezsenności czy bólu głowy spowodowanym katarem.
By skorzystać z jej dobroczynnych właściwości, należy zbierać pąki magnolii. Robimy to, gdy są jeszcze brązowe i włochate. Kolejny etap polega na ich dokładnym wysuszeniu i zmieleniu tak, by powstał z nich proszek. Następnie odrobinę przygotowanego pyłu magnoliowego zalewamy wrzątkiem lub mlekiem. Możemy wybrać mleko krowie bądź owsiane, gdyż jest bardzo odżywcze. Należy również pamiętać, że magnolia zawiera zarówno substancje rozpuszczalne w wodzie, jak i w tłuszczach, dlatego wielu zwolenników medycyny naturalnej poleca właśnie mleko.
Miksturę pijemy raz na kilka dni. Częstsze spożywanie naparu może bowiem powodować zawroty głowy.
Kamil Sikora, dziennikarz WP abcZdrowie
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
