Możesz to znaleźć na podwórku. Leśnicy tłumaczą, co to jest
Leśnicy z RDLP w Radomiu opublikowali mało przyjemnie wyglądające zdjęcia. W ten sposób postanowili wytłumaczyć, jak poznać, czy w okolicy przebywa sowa.
Wypluwka to zlepek niestrawionych części pokarmu, takich jak sierść czy kości, wypluwany przez niektóre gatunki ptaków, w tym sowy.
Jak rozpoznać, czy naszego podwórka nie odwiedza przypadkiem sowa? Na przykład po wypluwkach. Co to takiego?
Czytaj także: Porwanie 14-latki w Poznaniu. Są nowe informacje
Wypluwki to niestrawione resztki pokarmu (sierść, pióra, chitynowe części owadów, kości ssaków i ptaków) w postaci zwartych klusek usuwane z żołądka ruchami wymiotnymi - informują leśnicy Lasów Państowych.
Wielkość i kształt wypluwek są specyficzne dla poszczególnych gatunków. Oznaczenia gatunku sowy po wypluwce można dokonać po jej kształcie, wielkości i szczegółowej analizie zawartego materiału kostnego ofiar. Różni się on ze względu na sposób zabijania i spożywania pokarmu.
Mieszkańcy wsi mogą natrafić na wypluwki uszatki. Uszatka lubi bowiem tereny rolnicze - informują leśnicy. To niezbyt wielka sowa, o długości ciała do 37 cm i rozpiętości skrzydeł do 98 cm. Jest smukła i ma charakterystyczne, długie sterczące uszy. Jej upierzenie jest koloru miodowobrązowego z marmurkowym wzorem.
Czytaj także: Kolejna plaga w Polsce. Uważaj na toksyczną gąsienicę
Najczęściej można ją spotkać przy otwartych terenach – zamieszkuje obrzeża lasów (przeważnie sosnowych), pobliża pól uprawnych, ale też zadrzewienia w zabudowie wiejskiej, parki miejskie i cmentarze. Lubi gniazdować wysoko na drzewie, najbardziej na sośnie lub świerku. Prowadzi raczej osiadły tryb życia. Żywi się głównie nornikami i małymi ptakami. Jest aktywna o zmierzchu i w nocy. W Polsce uszatka jest objęta ścisłą ochroną gatunkową.
Leśnicy opublikowali w mediach społecznościowych zdjęcia wypluwki uszatki i resztki niezjedzonej przez nią zdobyczy.
Puchacz z kolei upolowane gryzonie połyka w całości, w przeciwieństwie do puszczyka, który przed połknięciem rozrywa swoje ofiary na części. Po zebraniu większej ilości wypluwek można dokonać analizy ich zawartości, posługując się metodą polegającą na namoczeniu wypluwek w wodzie, rozdrobnieniu i oddzieleniu materiału kostnego przydatnego do oznaczania ofiar: zębów, żuchw, kości długich, górnych elementów czaszek, dziobów.
