Przerażające odkrycie. Zbiorowa mogiła. Jeńcy zmarli z wycieńczenia
Naukowcy odnaleźli szczątki kilkudziesięciu osób na terenie dawnego niemieckiego obozu w Stargardzie (woj. zachodniopomorskie). Jest to bardzo duża mogiła zbiorowa. Naukowcy mówią, że jeńcy żyli w fatalnych warunkach i śmiertelność była bardzo wysoka.
Znaleźli bardzo dużą zbiorową mogiłę 
Mogiłę zbiorową odnaleziono na terenie niemieckiego obozu dla jeńców wojennych Stalag II-D w Stargardzie na Pomorzu Zachodnim. Jak mówią naukowcy, szczątków jest tak dużo, że nie da się teraz oszacować, ile dokładnie osób zostało pochowanych w ten sposób.
"W kolejnych warstwach są kolejne szczątki"
Jak przekazał dr hab. Andrzej Ossowski z Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, mogiła jest wielowarstwowa, a tylko w jej wierzchniej warstwie odnalezionych zostało co najmniej 40 osób. "Wiemy też, że w kolejnych warstwach znajdują się kolejne szczątki" – mówi naukowiec.
Na razie za wcześnie mówić o konkretnych przyczynach śmierci jeńców, ale naukowcy uważają, że większość z nich zmarła z wycieńczenia. W takich miejscach często leżą też szczątki żołnierzy, którzy zostali zakatowani lub straceni.
Trudne warunki w obozie
W obozie panowały bardzo ciężkie warunki. Jeńcy przebywali najpierw w namiotach, później kopali sobie ziemianki, następnie zaczęto budować baraki. Praca, którą ich obciążano była również bardzo ciężka.
Jeńcy wojenni byli wykorzystywani do najcięższych prac, żyli w fatalnych warunkach i śmiertelność była naprawdę bardzo wysoka – mówił genetyk.
Naukowcy planują przeprowadzenie pełnej analizy antropologicznej i medyczno-sądowej odnalezionych szczątków, a także badań genetycznych, aby dowiedzieć się jak najwięcej na temat tego miejsca. Są to bowiem pierwsze tego typu kompleksowe badania w byłym obozie.
Czytaj także: Nowe prawo w Chinach. Niepokojące informacje
Jeden z największych obozów dla jeńców
Stalag II-D był jednym z największych obozów jenieckich na terenie III Rzeszy. Od 1939 roku (początkowo działał jako obóz przejściowy, Dulag L) trafiali do niego jeńcy z całej Europy, żołnierze szeregowi i podoficerowie, m.in. żołnierze armii gen. Kleeberga, ale też inni żołnierze polscy, francuscy, belgijscy czy radzieccy.
Jeńcy, którzy trafiali do obozu, pracowali w komandach roboczych na całym Pomorzu, m.in. w majątkach ziemskich i przy budowie dróg. Wielu z nich zmarło w trakcie robót – byli chowani w pobliżu miejsca, w którym pracowali. Obóz działał do ewakuacji w lutym 1945 roku.
