Polski system emerytalny składa się z trzech filarów. Jak przypomina Interia, dwa pierwsze są obowiązkowe, trzeci w pełni dobrowolny. Być może właśnie to sprawia, że niewiele osób się na niego decyduje. Tymczasem eksperci wskazują, że jest to dobry sposób na zabezpieczenie się na przyszłość. Możliwości jest wiele. Możemy odkładać na emeryturę w ramach Indywidualnego Konta Emerytalnego (IKE), Indywidualnego Konto Zabezpieczenia Emerytalnego (IKZE), Pracowniczego Programu Emerytalnego (PPE) i Pracowniczych Planów Kapitałowych (PPK).
IKZE i IKE to programy działające na bardzo podobnych zasadach. Wpłacane co miesiąc środki w określonej kwocie są inwestowane przez jedną z instytucji finansowych. W przypadku IKE zarówno częstotliwość dokonywanych wpłat, jak i ich wysokość uzależniona jest od wpłacającego. Ważne, żeby w ciągu roku zmieścić się w obowiązującym limicie.
W 2024 toku limit wpłat na IKE wynosi 23 472 zł. Środki zgromadzone na subkoncie mogą być wypłacone w dowolnym momencie, choć wiąże się to z koniecznością zapłaty podatku od zysku. Unikniemy go, gdy wypłacimy je po osiągnięciu wieku emerytalnego.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Limit obowiązuje również w przypadku IKZE. W bieżącym roku wynosi on 9 388 zł, a dla osób prowadzących działalność gospodarczą 14 083 zł. Korzystający z oszczędzania w ramach IKZE mogą również odliczyć wpłaty z danego roku w swoim rozliczeniu podatkowym. Także i w tym przypadku istnieje możliwość wypłaty środków po osiągnięciu wieku emerytalnego bez konieczności zapłaty 10 proc. podatku zryczałtowanego.
PPK i PPE - co się bardziej opłaca?
PPE funkcjonuje już od 1999 roku. Możliwość oszczędzania na emeryturę w ramach tego programu uzależniona jest nie od nas, ale od pracodawcy. Dlaczego? To właśnie do pracodawcy zależy, czy zdecyduje się na jego wprowadzenie w swojej firmie, czy też nie. Składki wpłacane do PPE ze składek podstawowych finansowanych przez zatrudniającego. Ich kwota wynosi maksymalnie 7 proc. wynagrodzenia. Także pracownik może zadeklarować chęć odprowadzania składek.
Środki z PPE wypłacane są po osiągnięciu wieku emerytalnego. Tylko wtedy nie podlegają podatkowi od zysków kapitałowych.
Nieco inaczej sprawa wygląda w przypadku PPK. Tu pracownik zapisywany jest automatycznie, choć może w dowolnym momencie może zrezygnować z udziału w programie. Wystarczy złożyć odpowiednią deklarację. Pracodawca wnosi opłatę w wysokości 1,5 proc. wynagrodzenia pracownika.
Dodatkowo PPK jest finansowane przez państwo. Oprócz kwoty powitalnej w wysokości 250 zł i corocznej dopłaty w wysokości 240 zł. Środki wypłacane są na wniosek uczestnika PPK, choć aby uniknąć podatku, nie można tego zrobić przed osiągnięciem wieku emerytalnego.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
