Pojawiają się nagle. Sześć krytycznych objawów zakrzepicy
Czynników zatorowości płucnej jest wiele – od długotrwałego braku aktywności fizycznej (np. w podróży lub na skutek urazu), przez ciążę lub stosowanie terapii hormonalnej, aż po uwarunkowania genetyczne. Jej objawy pojawiają się nagle, warto więc umieć je rozpoznać.
Zakrzepica atakuje znienacka
Wszystkiemu "winne" są skrzepy krwi. Ich pewna ilość jest konieczna dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, gdyż zapobiega nadmiernemu krwawieniu. Te skrzepy, które nie rozpuszczają się samodzielnie, stanowią jednak zagrożenie — blokują przepływ krwi do ważnych narządów i mogą prowadzić m.in. właśnie do zatorowości płucnej.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Leczenie zakrzepicy
Jak objawia się zatorowość płucna?
Zatorowość płucna polega na zamknięciu lub zwężeniu tętnicy płucnej (albo części jej rozgałęzień).
Jej objawy zależą zarówno od rozmiaru zatoru, jak i od tego, czy pacjent ma istniejące schorzenia serca lub płuc. Charakterystyczne dla nich wszystkich jest to, że pojawiają się nagle.
Są to najczęściej:
- duszności, trudności z oddychaniem,
- ból w klatce piersiowej,
- suchy kaszel,
- zasłabnięcie lub omdlenie,
- plucie krwią,
Obrzęk, zaczerwienienie i ból nogi po jednej stronie (objawy zakrzepicy żył głębokich).
Śmiertelność nieleczonej zatorowości płucnej wynosi ok. 30 proc. W przypadku zauważenia u siebie (lub kogoś z otoczenia) wyżej wymienionych objawów, warto natychmiast zadzwonić po karetkę. Im szybciej wykryty zostanie problem, tym większe są szanse na jego wyleczenie.
Rozpoznanie zatorowości płucnej
Niektóre z objawów mogą być łudząco podobne do objawów innych chorób: astmy, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, odmy opłucnowej, zapalenia płuc i opłucnej, ostrych zespołów wieńcowych, zawału lub niewydolności serca oraz neuralgii nerwu międzyżebrowego.
Diagnostyka zatorowości płucnej różni się więc w zależności od objawów i stanu pacjenta.
Celem potwierdzenia omawianego stanu wykonuje się więc m.in. EKG, RTG klatki piersiowej, scyntygrafię perfuzyjną i perfuzyjno-wentylacyjną płuc, spiralną tomografię komputerową i tomografię komputerową z podaniem środka cieniującego do żyły obwodowej (tzw. angio-TK), arteriografię płucną, echokardiografię, echokardiografię przezprzełykową, ultrasonografię żył kończyn dolnych (może ujawnić zakrzepicę żył głębokich) lub badania laboratoryjne (m.in. stężenia dimeru-D, troponin sercowych i tzw. peptydów natriuretycznych BNP lub NT-proBNP).
